Wat is een goede forehand?

Goede forehands zijn natuurlijk te zien bij topwedstrijden, maar ook zijn er clubspelers die goede forehands hebben.
Je moet je overigens niet blind staren op de speler die ontzettend hard kan slaan vanaf de baseline. Wanneer de helft uitgeslagen worden is het helemaal niet zo'n goede slag. Maar dat wist je al, toch?

Waaraan moet een goede forehand voldoen? Dan kom je eigenlijk uit op 3 hoofdzaken.
Een forehand moet dominant (kunnen) zijn. Als de situatie er om vraagt moet je een harde bal kunnen slaan. Of gewoon een stevige forehand om je tegenstander onder druk te zetten en te houden.

Het tweede aspect waar een goede forehand aan moet voldoen is de vastheid. Oftewel, na de 4e of 5e forehand mag de bal niet in het net liggen. Je moet er in principe honderden achter elkaar kunnen slaan. Weliswaar niet altijd in combinatie met dominantie, want dat verhoogt de foutenkans, maar gewoon de bal rustig diep kunnen slaan, plusminus 2 á 3 meter van de baseline.

Het laatste aspect is dat bovenstaande punten eenvoudig en soepel uitgevoerd kunnen worden. In andere woorden, je moet het uren kunnen volhouden. Je slag moet niet ingewikkeld zijn en veel energie kosten en bijvoorbeeld je speelarm te veel belasten. Gaat er veel energie verloren dan kun je op een gegeven moment niet meer dominant wezen of veel ballen terugbrengen, ondanks dat je misschien een goede conditie hebt.

De genoemde punten hebben ook allemaal met elkaar te maken zoals je waarschijnlijk al in de gaten hebt.
Sla je hard en probeer je dominant te zijn, zal dit ten koste kunnen gaan van de vastheid. En als je na een uur spelen een vermoeide speelarm krijgt waardoor je niet meer hard kan slaan dan moge het ook duidelijk zijn dat alle aspecten van belang zijn.

De goede (club)spelers voldoen aan alle aspecten. Bij elke club kom je ook spelers tegen die slechts één of twee aspecten beheersen. Meestal kom je spelers tegen die twee van de vereiste eigenschappen bezitten:
die bijvoorbeeld heel vast zijn maar geen wapen hebben(de terugbrengers). Ze kunnen bij wijze van spreken uren doortennissen en worden niet moe van hun slagen.

Of de hardhitter die teveel fouten maakt. Het laatstgenoemde type speler beroept zich vaak op het feit dat ze op TV ook ontzettend hard slaan. Het grote verschil is echter dat de spelers op TV niet fout slaan (vastheid), maar dat wordt gemakshalve maar even vergeten.
Ze lijken risico's te nemen maar dat is niet zo. Top-spelers kunnen een lange rallye met harde scherpe slagen spelen omdat ze dat beheersen.

Waar moet je aan werken? In principe aan alle 3 aspecten. Je doel moet zijn om dominant te spelen en daarbij de vastheid als leidraad te nemen. Maak je teveel fouten, dan moet je minder scherp slaan.

Andersom kun je het ook benaderen. Maak geen fouten, maar probeer zo scherp mogelijk te spelen.
Sla gewoon ballen waarvan je vrijwel zeker bent dat ze goed zullen zijn met de maximale dominantie.
Overigens is het raadzaam zo nu en dan juist geen harde slagen te produceren. Variatie is altijd goed. Waar het hier om gaat is dat als het nodig is dat je wel een harde forehand kan produceren. Die dan ook in is, en je lichamelijk niet sloopt.

Een slag moet gemakkelijk en soepel verlopen. Heel belangrijk natuurlijk. Soms speel je meer dan 2 uren. Elke energie die je kan besparen is een voordeel. En het leuke is: een soepele slag levert je ook nog meer power op.
Als je geen harde forehand hebt moet je de oplossing nooit zoeken in het inbrengen van meer lichaamspower.

In principe gaat het om het overbrengen van snelheid van het racketblad naar de bal. Dus hoe sneller het racketblad, hoe sneller de bal. Meer is het niet. En echte snelheid krijg je door een soepele beweging. Gebruik de zwaartekracht en de zwaaikracht. Dus laat het racket 'vallen' in de achterzwaai en stop nooit tijdens de slag.
Soms zie je mensen het racket bij de achterzwaai stil houden tot het moment daar is dat er geslagen moet worden. Dat kost kracht.
Je moet eerst het racket al afremmen om te stoppen, daarna moet je het racket toch even tillen met een bijna gestrekte arm en wachten tot de bal er aan komt. Daarna moet je de beweging weer starten want de bal moet ook geslagen worden.

En omdat je forehands dan de echte power missen ga je teveel extra's toevoegen. Waarschijnlijk komt er nog een redelijk forehand uit, maar echt een lekker gevoel zul je nooit hebben.
Want een perfecte forehand (we hebben hem allemaal wel eens geslagen) voelt zo goed! Je doet bijna niks en de bal vliegt als een raket van je racket! Zo moest het altijd zijn. Dat kan, als je hem altijd zo slaat. Maar hoe deze toevalstreffer tot stand kwam weet men vaak niet meer.

Ach, zo is er altijd wel een goede reden om snel weer een tennisafspraak te maken en uit te vinden hoe je een heerlijke forehand kunt slaan.
De perfecte forehand zit in je, het moet er alleen even uit!

Reageren op dubieuze situaties zoals bal in of bal uit.

Je hebt het allemaal wel eens meegemaakt. Je slaat een superbal maar je tegenstander ziet hem uit. Het is trouwens zelden andersom, dat je tegenstander een bal ingeeft in jouw voordeel die jij uit zag, maar dit terzijde.
Het gaat er nu niet om hoe dit probleem op te lossen. Ik neem aan dat je weet dat je in zulke gevallen een let moet doen. Hoe zeer je ook overtuigd bent dat je bal in was, voor je tegenstander geldt vermoedelijk hetzelfde. Als de sfeer in de wedstrijd goed is en je hebt geen reden om aan te nemen dat je tegenstander oneerlijk is dan moet je gewoon de rallye overnieuw spelen.

Maar in het heetst van de strijd en aangezien beide spelers willen winnen zal een van beide voet bij stuk willen houden. Op zulke momenten kan de ware aard wel eens boven komen, en op zich is er niets mis mee om voor je zelf op te komen. Wees wel eerlijk, ondanks dat het een heel belangrijk punt kan wezen.
Je kunt beter eerlijk verliezen, dan oneerlijk winnen. Dus blijf eerlijk, gewoon doen, ondanks dat je weet dat je tegenstander dat niet is. Je stapt dan altijd als winnaar van de baan.

Okee, we gaan verder, er wordt een let gespeeld, maar je hebt het gevoel dat je benadeeld bent. Dat kan gebeuren, maar daar moet je je overheen zetten, en zeker niet op terugkomen nadat je het punt daarna hebt verspeeld. Dit hoort erbij.
Raak niet overstuur, zet er een dikke streep onder en ga verder. Klinkt eenvoudig, en dat is het eigenlijk ook.

Federer verafschuwt het hawkeye-systeem (elektronisch registratie systeem om te bepalen of een geslagen bal in of uit was). Ik heb me heel vaak afgevraagd waarom. Het is toch een heel eerlijk systeem waarbij elke discussie over uit- en in ballen uitgesloten wordt? Dat is waar, maar als je op het spel van Federer let zie je dat hij zich door niets laat verstoren. Ook niet door dubieuze calls van lijnrechters.
Bij zijn tegenstanders wil dit wel eens anders zijn. Door het hawkeye-systeem is er geen reden meer om je op te winden over calls. Iets wat Federer al onder controle had en zijn tegenstanders vaak niet. Dus eigenlijk kan je zeggen dat Federer benadeelt is door de invoering van dit systeem. Maar goed, het blijft wel eerlijk. In is in en uit is uit.

Oja, en dit nog. Ondanks het feit dat het een dubieus punt heel belangrijk kan zijn, gaat het toch maar om één punt. Dat kan nooit de wedstrijd alleen bepalen toch? Hoe je er mee omgaat heeft daarna veel meer invloed. Neem je voor om na elke dubieuze situatie er sterker uit te komen en niet in de slachtofferrol te vallen.
En sterker hoeft niet het resultaat te zijn dat je alle dubieuze ballen naar je 'toegetrokken' hebt.

Vergeet niet dat de meest fanatieke discussieerder het minste zelfvertrouwen heeft. Het bewuste punt is blijkbaar zo belangrijk voor hem dat hij er alles aan doet om het te bemachtigen, soms ten koste van de sfeer in de wedstrijd en zelfs na afloop van de match. In andere woorden, wie met alle geweld het punt wil hebben zit het minst goed in de wedstrijd!

Wat te doen bij 4-4 in de 3e set?

Nou om te beginnen is er geen reden om in paniek te raken. Tot nu toe heb je het goed gedaan, ervan uitgaande dat je tegenstander van gelijke sterkte is tenminste!

Hoe stap je in deze situatie als winnaar van de baan? Het is zaak om dingen niet ineens te gaan veranderen. Je moet wel de puntjes op de i zetten. Daarmee bedoel ik dat je geen onnodige fouten (meer) maakt door bijvoorbeeld concentratieverlies. Ook moet je geen ballen slaan die een verhoogd risico hebben. Druk zetten is prima, maar de kans op de fout moet beperkt blijven.  Je moet ook niet afwachtend blijven spelen, je tegenstander zal profiteren en het initiatief nemen.

Sla ballen waarvan je zeker weet 'dat kan ik!'. Sla ze cross, sla ze rustig, sla ze op de meest logische plaats, en dat is dan vaak weer cross. Een korte bal is ook prima, maar sla deze niet met het doel om direkt het punt te maken. Sla de korte bal om je tegenstander uit te dagen een moeilijke winner te slaan. Doet hij dat, dan is dat knap, maar er is een redelijke kans dat hij fout slaat, en dan is het punt binnen. Ga er echter vanuit dat je tegenstander niet de fout wil maken, en dat je de bal terugkrijgt. En als het goed is heb je daar de kansen.
Tegenstander bij het net, jij mag slaan. Alle opties liggen open, en hier moet je de juiste dingen doen.

Vanaf 4-4 is nu zeker elk punt goud waard en zo moet je er mee omgaan.
Maak niet zelf de fouten om te beginnen. Probeer niet vanuit het achterveld te scoren als daar niet de gelegenheid voor is. Alleen als de kans er ligt moet je er voor gaan en dan bedoel ik niet de winner, maar de approach shot.

Blijf goed lopen en soepel slaan. Dit is soms moeilijk omdat er toch spanning op zit. Beslis om percentage tennis te spelen. Sla naar de zwakke plekken van je tegenstander. Maak het niet te gemakkelijk voor je opponent. Hij zal mee gaan in je spel of voor de aanval gaan. Speel verstandig en zorg dat je scherp en alert bent, want vermoedelijk moet je een aantal ballen halen die cruciaal zijn voor de afloop.

Eigenlijk zou je dit spel de hele wedstrijd moeten doen. Vermoedelijk was het dan nooit 1-1 en 4-4 geworden en had je het al in 2 sets afgemaakt.

Tip: zorg dat je het eerste punt maakt van de game. het geeft je vleugels en de tegenstander niet. Hij heeft zijn eerste teleurstelling

Slotopmerking: je krijgt het in deze fase niet kado, dus je zult iets moeten laten zien. Afwachten, hopen op fouten is niet goed. Je moet initiatief durven tonen, maar doe dat goed. Initiatief is niet de 'onmogelijke wereldbal' willen slaan, maar verstandig je tegenstander onder druk zetten.