Afgelopen dagen enkele wedstrijden gezien op verschillende nivo's. Aangezien deze site bedoeld is voor het wat lagere segment en niet de wereldtoppers die nu spelen op de Australian Open zijn de volgende tips voor haperende groundstrokes voor de minder getalenteerden onder ons.
Wat je vaak ziet bij clubspelers is dat ze veel goed doen maar niet met souplesse. Dit blogbericht gaat over groundstrokes die tempo missen. Dat kan vele oorzaken hebben. Denk aan het voetenwerk, lichaamsdraai, maar ik zet de spot op de achterzwaai.
De achterzwaai is onderdeel van de slag. Je begint met de achterzwaai, racketblad valt en daarmee wordt de voorwaartse zwaai ingezet. Eerst naar achteren en dan naar voren, zonder stop-moment! Dáár zit de crux. Veel spelers doen het, als je een fotoserie zou maken van de slag, prima volgens het boekje. Zij wachten echter tussen foto 3 en 4, en dat is een grote fout. Dat wachten snap ik, dat is onderdeel van de timing ten opzichte van de bal die er aankomt. Maar dat wachten gebeurt in de verkeerde fase van de slag.
Aan het eind van de achterzwaai moet je niet meer wachten maar dóórgaan met racketbladsnelheid opbouwen. Gevolg is dat je hele slag met een grote sprong beter wordt. Snelheid neemt toe, de spin ook. Dus, je kan harder slaan en je kan scherper slaan, met minder energie. Klinkt goed, en dat is het ook.
Wanneer moet je dan wachten/timen? Op het moment dat de bal het racket van je tegenstander verlaat draai je in en verplaats je je naar de juiste baanpositie. Op dat moment heb je nog steeds twee handen aan het racket. Op een gegeven moment ga je slaan en dan stop je niet meer: don't stop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten