Boek je vooruitgang?

Als je jezelf vergelijkt met de tennisser die je een jaar geleden was ben je er dan nu op vooruitgegaan? Het antwoord moet haast wel een 'Ja' zijn. Normaal gesproken dan. Het tijdelijk dipje dat je misschien nu hebt mag je natuurlijk niet vergelijken met je beste fase van vorig jaar. Ben je er wel voldoende op vooruit gegaan? Hier zal het antwoord wel eens anders kunnen zijn dan een 'Ja'.

Progressie boek je bijna altijd, desnoods is het weer een karrenvracht ervaring die je erbij hebt gekregen. Maar het kan helaas wel zo zijn dat je blijft steken in je oude fouten of zwakheden.

Stel je zwakte is je enkelhandige backhand. Weet je wel zeker dat je het racket wel goed beet hebt, een goede grip dus. Met een verkeerd aangeleerde grip als basis heb je misschien in de voorgaande jaren met eigen gevonden aanpassingen een heel aanvaardbaar nivo gehaald. Om nog beter te worden met je backhand ben je misschien op zoek gegaan naar nog betere (extremere) aanpassingen. Je probeert met veel lichaamsdraai of met polsbeweging de bal nog meer versnelling te geven. Op een gegeven moment zijn de 'hulpmiddelen' zoals ik het noem op, en zit je echt aan je plafond.

Een slag die niet goed is kan heel goed helemaal fout zitten aan de basis. De correcties die je zelf toepast zijn op zich niet eens verkeerd en misschien zelfs wel creatief te noemen. Zie een slag als een opeenvolging van verschillende onderdelen. Voer je elk onderdeel volgens het boekje uit, dan zal er weinig aan mankeren. Zit je bij de basis al verkeerd, dan hebben de overige stappen al een stuk minder zin.

Je ziet het op de club. Bekijk 50 verschillende spelers en ze slaan allemaal verschillende forehands of backhands en helaas bij de meesten zijn het technisch ook foute slagen. Stap gewoon naar een tennisleraar toe en vraag gewoon, hoe moet ik het racket beethouden, welke stappen moet ik doen om een goede slag te produceren etc etc. Vraag alles! Tennis is geen 'rocket science' maar de techniek moet je eerbiedigen en kun je niet slordig uitvoeren. Doe je dit niet dan wordt je gestraft doordat je het tempo niet meer bij kan kunnen houden omdat jouw slagen korter vallen dan die van je tegenstander.

Uitstraling

Bij tennis kun je op elk punt of op elke situatie gaan reageren. Elke reaktie is een klein stukje informatie voor je tegenstander en hetgeen hij er snel uit kan destilleren is dat je gesteldheid blijkbaar afhankelijk is van succes of geen succes. Scoor je een mooi punt dan reageer je positief, maak je een misser dan mopper je op je zelf. Dit is prettig om te weten voor je tegenstander.

Hij weet op elk moment van de wedstrijd hoe je in je vel zit maar ook hoe instabiel je eigenlijk bent. Je kunt beter niet te veel reageren op punten. Natuurlijk, een fantastisch punt op een belangrijk moment, uiteraard moet je het even uitschreeuwen! Als je daarna weer direkt weer moppert na een missertje is niet goed.

Advies is om niet te veel informatie te zenden naar je tegenstander. Zit je in een fase dat alles lukt, dan is dat mooi, maar laat het niet blijken aan je tegenstander. Hij kan hierdoor niet inschatten of je werkelijk zo goed bent, of even boven je zelf uitstijgt. Andersom werkt het ook. Zit je in een fase dat je veel fouten maakt, maak je niet druk of laat dit in ieder geval niet blijken. De tegenstander ziet dat je je niet druk maakt over deze fase en kan niet inschatten wat je werkelijk nivo is.

Eigenlijk moet je nooit extreem reageren op gemaakte/gemiste punten. In elke wedstrijd, in vorm of niet, maak je geweldige punten en geweldige missers. Dat hoort er bij, dus overdreven emoties zijn ook echt overdreven, omdat je het van te voren kan weten.

Mocht je met bovenstaande moeite hebben spreek dan met je zelf af bijvoorbeeld de eerste 4 games geen enkele reaktie te tonen en elk punt neutraal te begroeten. Je zal zien dat dit je tennis positief zal beinvloeden. Er is ineens minder aandacht voor jouw persoontje, je ziet ineens dat er ook een tegenstander is, die ook zijn probleempjes heeft. De focus ligt niet op jou maar hij lijkt de labiele tennisser te worden. Wat een verademing. Jij hoeft je alleen maar bezig te houden met het slaan van de ballen die op je af komen.

Waarom reageren mensen eigenlijk zo heftig op punten en misser soms? Ik denk dat de achtergrond is dat ze graag willen laten zien hoe goed ze zijn. Bij missers, is het een grote NEE met hun hele lichaam. Dit ben ik niet, zo tennis ik normaal niet. En bij goede punten is het een YES. Ja, dit is wat ik kan! Begrijpelijke reakties, maar niet verstandig om een wedstrijd binnen te slepen.