Punten opbouwen

Toernooispelers die altijd boven komen drijven op de finaledagen kenmerken zich meestal niet door hun powerslagen, maar meer door hun vastheid.
Nu is de vastheid waarschijnlijk ook niet het enige, maar dit in combinatie met druk zetten en eenvoudig en logisch tennis maakt je direkt tot een gevaarlijke tegenstander.

Veel jonge spelers zijn bezig met power. Hoe harder en hoe scherper hoe beter het is. Dat is waar. Maar het heeft een prijs. Tenminste, we mogen er van uit gaan dat je wel eens harde scherp geslagen bal uitslaat.
Let wel, een hard en scherp uitgeslagen bal is direkt een punt voor de tegenstander. Een hard en scherp geslagen bal die in is, is nog geen punt voor jou. De bal zal waarschijnlijk gewoon terugkomen en zul je weer en hard en scherp moeten slaan, tenminste als je vasthoudt aan dat speltype.
Dit spel met hoge risico gaat zich niet lonen.

Beter is om je punten op te bouwen. Dat begint met de zwakkere kant van je tegenstander op te zoeken, tot er een zwakke return komt. Vanuit deze situatie verhoog je de druk zonder echte risico te nemen.
Hiernuit kan je tegenstander zich redden door goed te reageren of hij komt meer in de problemen. Het volgende stapje is dan ook hiervan te profiteren en hem nog meer in de problemen te brengen en de druk nog meer te verhogen zonder dat je zelf eigenlijk risico's neemt.

Dit is een hele andere strategie dan direkt scherp op de lijnen te spelen met veel power.
Het maakt niet zoveel uit voor je tegenstander als je de bal 10 cm van de zijlijn slaat of een meter.
De foutenkans is wel veel groter en dat ga jij als speler merken.

Speel logisch zonder te veel risico en bouw je punten op. Duw je tegenstander telkens een stukje verder richting afgrond. Elk stapje in die richting is altijd in jouw voordeel, hoewel het punt natuurlijk wel eens verloren kan gaan. Je tegenstander moet meer lopen, en jij kan vrijwel de hele rallye in de midden blijven staan. Is energie besparend en dat betaalt zich altijd uit.

Gemakkelijk tennis

Wie veel tennist weet wel dat de techniek best wel lastig is. Toch zie je heel veel spelers waarvan je denkt, wat oogt het toch simpel. Als je ze vraagt hoe zij het racket beet hebben en hoe ze de achterzwaai doen kunnen ze daar niet eens een antwoord op geven. Het gaat van nature.

Een forehand is bijvoorbeeld ook geen opeenvolging van moeilijke stappen, het is een natuurlijke beweging die je arm en handen zo positioneert dat die het beste gebruikt worden. Veel spelers denken na bij hun slag, dat is op zich niet verkeerd. Je moet ook weten wat je doet. Maar veel slagen worden mechanisch uitgevoerd en van een racketbladversnelling (de klap) is dan geen sprake meer.

Kijk eens een filmpje van de forehand van Federer en niemand kan dan beweren dat het er moeilijk uitziet.
Deze slag kopieren is echter onbegonnen werk en ook niet aan te raden omdat iedereen anders gebouwd is. Toch, wat wel over te nemen is het gemak waarmee Federer slaat. Elke slag gaat soepel en nergens wordt er snelheid, lichaamsgewicht of andersoort momentum verspild. Sterker nog, bij de achterzwaai wordt gebruikt gemaakt van de zwaartekracht en van een hefboomwerking. Daarbij toegevoegd de kracht uit de benen en schouder- en heupdraai maakt een totale versnelling. Dan hebben we het nog niet eens over de armspieren gehad! Bij teveel gebruik van de armspieren echter verwordt de forehand heel snel tot weer een mechanische slag en ben je heel snel de souplesse kwijt. Dus gebruik ook die spieren in de juiste verhouding.

Ik denk dat iedereen een dergelijke gemakkelijke slag kan aanleren. Sla eens een uurtje puur op souplesse waarbij je wel goed het momentum opbouwt dat uiteindelijk resulteert in de grootste racketbladversnelling op het moment dat het racket de bal raakt.
Als je bij de uitzwaai je lichaam niet mee laat doen, dan remt dit de slag alweer af. Je moet zorgen dat alles meewerkt, dat is ook wel een beetje vertrouwen tonen in je lichaam. Een verkrampte slag heeft vaak ook te maken met het feit dat spelers dan zeker weten dat ze niet fout slaan.

Niet fout willen slaan is een prima optie, maar als dat ook betekent dat je geen enkele druk zet, dan is het een verkeerde weg. Wel eentje die je tot op bepaalde hoogte heel wat overwinningen kan geven, maar de ontwikkeling van je spel zal snel tot stilstand komen.

Dus, weg met het verkrampte en sla met je hele lichaam en hou het soepel en probeer elke kracht in de juiste verhoudingen te gebruiken. Dus niet alles uit de lichaamsdraai, niet alles uit de benen, niet alles uit de armen, maar combineer dit tot de juiste mix.
Op een gegeven moment zul je ervaren dat de slag bijna geen kracht hoef te kosten. Wel een vereiste is een goede timing. Bij te snel indraaien, of racket naar achteren moet er gewacht worden en is het momentum weg.