Stel je voor, het staat 1-1 in sets en jij moet serveren bij 3-4 achter. Een min of meer gelijke stand. Je verliest echter je service en je tegenstander kan daarna serveren voor de wedstrijd. Het ziet er niet goed uit.
Volgens mij toch geen enkele reden om in paniek te raken of denken dat de partij voorbij is. Je weet, je tegenstander kan de wedstrijd uitserveren, maar eigenlijk moet hij dat ook! Doet hij het niet dan is de stand in feite weer in evenwicht met bovendien een psychologisch voordeeltje voor jou.
Wat ik wil zeggen is dat de druk soms zomaar bij iemand anders kan liggen, terwijl daar misschien geen reden voor is. Die is er wel, maar is misschien niet logisch. De tegenstander die bij 3-4 een break plaatst en daarna voor de wedstrijd serveert zou eigenlijk opgelucht moeten zijn: het gaatje is geslagen, en nu alleen nog afmaken.
Maar bij tennis is het zo, naarmate de set of wedstrijd vordert wordt er steeds meer van je verlangt. Naar het einde toe wordt de strijd steeds heviger. Bij 5-3 vóór kan zelfs de spanning gaan toeslaan en je verlammen.
Wat ik wil zeggen is dat het afmaken van de wedstrijd niet zo eenvoudig als bij voetbal. Hier heb je de tijd aan je zijde. Je kan destructief de wedstrijd uitspelen. Bij tennis moet je blijven opbouwen, spelen, beter dan je tegenstander zijn om ook de laatste puntjes binnen te halen.
En dat kan heel lastig zijn. Als je dit onderkent, ben je een heel eind op weg om ook die moeilijke laatste games binnen te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten